Bir Türk Evinde Başlayan Kader: Borovo Köyü’nün Efsanevi Kuruluşu IСъдба, започнала в турска къща: Легендарното основаване на село Борово

Hüzün ve Sabrın Mirası: Borovo Köyü’nün Hikayesi

Bulgaristan’ın sessiz yamaçlarında yer alan Borovo köyü, bugün sadece taş binalardan ibaret bir yerleşim değil, aynı zamanda 90 yaşındaki Baba Dora gibi yaşayan çınarların hafızasında korunmuş derin bir kültürel mirastır. Kaynaklar, bu köyün hikayesini sabır, emek ve hüzünlü bir kuruluş efsanesi üzerinden bizlere sunmaktadır.

Hüzünle Atılan Temeller: Kuruluş Efsanesi

Borovo’nun kuruluşu, planlanmış bir yerleşimden ziyade trajik bir duraklamanın sonucudur. Anlatılanlara göre köyün ataları, aslında Karlovo yönüne doğru seyahat eden bir gruptur. O dönemde tamamen bir Türk yerleşimi olan Borovo’ya ulaştıklarında, geceyi geçirmek için bir Türk evine misafir olurlar. Ancak bu konaklama sırasında grubun yanındaki küçük bir çocuk hayatını kaybeder. Çocuğu oraya defnetmek zorunda kalan aile, yolculuklarına devam etmeme kararı alarak oraya yerleşir ve böylece köyün bugünkü nüfus yapısının temelleri atılır,.

Köyün bir diğer önemli efsanesi ise "Karlukovski Kameni" (Karluk Taşları) ile ilgilidir. Anlatılanlara göre, kocasıyla büyük sorunlar yaşayan bir kadının kendini bu kayalıklardan aşağı atması, bölgeye bu ismin verilmesine ve hafızalarda hüzünlü bir iz bırakmasına neden olmuştur.

Emeğin ve Geleneklerin Şehri: Geçmişin Canlılığı

Baba Dora’nın anlattığına göre geçmişte Borovo, elleriyle toprağı işleyen, her gününü tarlalarda geçiren insanların köyüydü. Modern şehir hayatının ofis konforunun aksine, Borovo halkı güneşin altında, tozun içinde ama doğayla iç içe bir ömür sürmüştür,. Gençlik yıllarında çapalama, hasat ve büyükbaş hayvan bakımı gibi ağır işler hayatın merkezindeydi,.

Sosyal hayat ise bugünle kıyaslanamayacak kadar canlıydı. Eskiden Borovo'da atlarla ve süslü halılarla (halishta) yapılan görkemli düğünler kurulur, tüm köy bu kutlamalara katılırdı. Köyün okulu ve her gün orada bulunan bir doktoru (sağlık ocağı) vardı; sokaklar çocuk sesleriyle yankılanırdı,

Sessizliğe Bürünen Bugün: Issızlık ve Yalnızlık

Bugünün Borovo’su ise derin bir sessizliğe ve ıssızlığa mahkum olmuştur. Kaynaklar, köydeki ev sayısının artık yaşayan insan sayısından daha fazla olduğunu acı bir dille belirtmektedir. Okul kapalıdır, doktor artık gelmemektedir ve sokaklarda yardım çağıracak bir komşu bulmak bile güçleşmiştir,.

Baba Dora’nın yaşadığı bir olay, bu yalnızlığın ne kadar tehlikeli olduğunu gözler önüne serer: Dora Nine bahçede düştüğünde, etrafta ona yardım edecek kimse yoktur. Köyde kalan yaşlılar, ancak hafta sonları veya tatillerde şehirden gelen çocuklarının ve torunlarının yolunu gözler hale gelmiştir. Temel ihtiyaçlar ise artık köy dışından gelen bir aracın veya bir görevlinin getirdiği ekmekle sınırlıdır.

Son Söz: Sabrın Gücü

Videonun ve anlatılanların özünde, tüm bu zorluklara ve yalnızlığa karşı sergilenen sabır ve tevekkül yatmaktadır. 90 yaşındaki bir kadının gözünden Borovo, hem bir zamanların o bereketli günlerinin hem de bugünün ıssızlığının bir sentezidir. Baba Dora için hayattaki en önemli erdem sabırdır; çünkü o, hem göçlerin hem ölümlerin hem de ıssızlaşan bir köyün tanıklığını bu sabırla yapmıştır.

. Kaynak : https://www.youtube.com/watch?v=NrAFYiqHqGI&t=1032s

• Kanal Adı: Картини от селото (Köyden Manzaralar)

• Video Başlığı: Картини от селото | Борово – Епизод 3 (Köyden Manzaralar | Borovo – 3. Bölüm).

• Ana Kaynak Kişi: Dora Nine (Baba Dora - 90 yaşında Borovo sakini).